Η συγχώρεση οφείλεται συχνά στην γενναιοδωρία, αλλά εξίσου συχνά και στην έλλειψη μνήμης. Alfred Capus, 1858-1922, Γάλλος συγγραφέας

Στ. Κασσελάκης: Ο αγώνας απέναντι στο μίσος και τη μισαλλοδοξία είναι διαρκής

27 Ιανουαρίου, 2024

«Το μήνυμα ότι ο αγώνας απέναντι στο μίσος και τη μισαλλοδοξία είναι διαρκής, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ», αναφέρει στο μήνυμά του με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Στέφανος Κασσελάκης.

Στην ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο κ. Κασσελάκης αναφέρει: «Σήμερα, με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος και Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, βρίσκομαι στο ‘Αουσβιτς. Εδώ που 1,1 εκατομμύρια ψυχές εξοντώθηκαν επειδή ήταν Εβραίοι, πολιτικοί αντιφρονούντες, Ρομά, ομοφυλόφιλοι και γενικότερα «υπάνθρωποι» σύμφωνα με τους ναζί. Από αυτούς, 55.000 ήταν Έλληνες Εβραίοι. Εδώ, η ανθρώπινη ζωή έπαψε να έχει υπόσταση και αξία και έγινε ένα νούμερο χαραγμένο στο δέρμα. Αντίκρυσα τα μαλλιά των γυναικών και των μικρών κοριτσιών που έπαιρναν οι ναζί για να τα χρησιμοποιήσουν σε υφάσματα. Κάπου ανάμεσα ήταν και μια κοτσίδα τυλιγμένη γύρω από μια ελληνική δεκάρα. Εδώ, όπως έγραψε ο διάσημος συγγραφέας και επιζήσας του ‘Αουσβιτς Πρίμο Λέβι, η πεποίθηση ότι ‘ο ξένος είναι εχθρός’ έφτασε ‘εντατικά στην λογική της κατάληξη. Όσο η αντίληψη αυτή επιβιώνει, τόσο η προοπτική αυτής της κατάληξης θα είναι εκεί για να μας απειλεί’. Σήμερα, 79 χρόνια μετά την απελευθέρωση του ‘Αουσβιτς από τον Κόκκινο Στρατό, το μήνυμα ότι ο αγώνας απέναντι στο μίσος και τη μισαλλοδοξία είναι διαρκής, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Από την Αμερική μέχρι την Ευρώπη, τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή, βλέπουμε το σκοτάδι να εξαπλώνεται. Η Ειρήνη, η Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν είναι απλώς κληροδοτήματα των παλαιότερων γενιών, αλλά καθημερινός αγώνας, που δεν χωρά εκπτώσεις. Η επιγραφή στο μνημείο στο ‘Αουσβιτς το φωνάζει δυνατά: ‘Ας είναι για αιώνες κραυγή απελπισίας και προειδοποίηση για την ανθρωπότητα’. Ποτέ Ξανά».