Η παρουσίαση του βιβλίου των Δημήτρη Καιρίδη, υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου και Κωνσταντίνου Φίλη, καθηγητή του Αμερικανικού Κολλεγίου της Ελλάδας, «Ανατολική Μεσόγειος: Ολική επαναφορά – Ιστορία και γεωστρατηγική μιας αναδυόμενης περιοχής» πραγματοποιήθηκε, σήμερα, στις 18:00, στον «Ιανό» στην Αθήνα. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς.

Η εκδότρια ‘Αννα Πατάκη τόνισε ότι το βιβλίο αφορά «την Ελλάδα αλλά και την περιοχή της Μέσης Ανατολής» ενώ πρόσθεσε ότι «μάθαμε πολλά από το βιβλίο» και παρότρυνε το κοινό να το διαβάσει ως «μικρά κεφαλαία».

«Το γεγονός», είπε, «ότι συνομιλούν τρεις άνθρωποι του δίνει μια ζωντάνια αλλά και επιπλέον βάθος» ενώ συνέχισε λέγοντας ότι είναι πολύ σημαντικό ότι «το επίμετρο του Έντι Ζεμενίδη, πολιτικού επιστήμονα και εκτελεστικού διευθυντή του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), μας δίνει μια εικόνα για το πως μας βλέπουν οι Αμερικανοί και το πως μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο κοντά στις πραγματικές τους διαστάσεις».

Ο Μάκης Προβατάς, ο δημοσιογράφος που έκανε τις ερωτήσεις προς τους συγγραφείς Δημήτρη Καιρίδη και Κωνσταντίνο Φίλη, στάθηκε σε δύο χαρακτηριστικά αναφέροντας: «Θέλαμε να είμαστε και οι τρεις μαζί και ποτέ δεν ήθελαν οι συνομιλητές να ξέρουν ποιο κομμάτι θα συζητήσουμε».

«Ήθελαν», πρόσθεσε, «την αίσθηση της συζήτησης – άμεσης και αυθόρμητης – και να παίρνουν ο ένας από τις αντιδράσεις του άλλου».

«Κάποιος θα περίμενε να υπάρχει επικάλυψη αλλά δεν υπήρχε. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο» είπε και συνέχισε λέγοντας ότι το βιβλίο ήταν ιδέα του Κωνσταντίνου Φίλη.

Για τη Μεσόγειο, ο Μάκης Προβατάς τόνισε ότι «εδώ και χιλιετίες είναι κέντρο πολλών αποφάσεων και καταστάσεων». «Σήμερα», συμπλήρωσε, «είναι σημαντικό γεωστρατηγικό πεδίο που έχουν συμφέροντα όλες οι μεγάλες δυνάμεις. Όπως έχει και η Ελλάδα. Είναι μια βαλβίδα εκτόνωσης για τις τριβές Ανατολής – Δύσης και Βορρά – Νότου».

Ο Δημήτρης Καιρίδης, με μαγνητοσκοπημένο του μήνυμα εκμυστηρεύτηκε την αρχική του επιφύλαξη για το εγχείρημα. «Δεν θα είχαμε καταφέρει να ολοκληρώσουμε χωρίς την επιμονή του Μάκη Προβατά και την επιμέλεια του Κωνσταντίνου Φίλη» υπογράμμισε.

Και συνέχισε: «Αντιλαμβάνομαι σήμερα ότι το βιβλίο προσπαθεί σε ρέουσα γλώσσα, προσβάσιμη στον αναγνώστη να μιλήσει για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: Πώς έχει αναπτυχθεί σε γεωστρατηγική οντότητα και πεδίο η Ανατολική Μεσόγειος».

Χαρακτήρισε, δε, «κρίσιμη τη χρονική συγκυρία σε μια επικίνδυνη περιοχή που αλλάζει άρδην» και πρόσθεσε: «Οι τεκτονικές πλάκες τιμής ιστορίας μετακινούνται. Νέες δυνάμεις αμφισβητούν την αμερικανική ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο».

«Έχει αναπτυχθεί», ανέφερε, ένας «ισχυρός φιλοδυτικός άξονας με επίκεντρο Ελλάδα και Κύπρο αλλά και αλλαγές σε χώρες όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία. Επιχειρούμε με αυτές τις χώρες να χτίσουμε μια κοινότητα ειρήνης και συνεργασίας. Και είδαμε ότι η Τουρκία μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Ερντογάν στην Αθήνα το ξανασκέφτεται» συμπλήρωσε.

Ο Κωνσταντίνος Φίλης μιλώντας για την Ανατολική Μεσόγειο υπογράμμισε ότι «είναι μια περιοχή που η Ελλάδα ενώ είχε παρουσία ναυτική εμπορική για αιώνες ως προς την εξωτερική πολιτική μετά το 1974, στη μεταπολίτευση, δεν ήταν στις προτεραιότητες μας».

«Η ολική επαναφορά συνολικά της περιοχής» έχει να κάνει «και με την οπτική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής» ενώ «σε ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο» συμβαίνει διότι «είναι μια περιοχή που έχει δυνατότητες, προκλήσεις, ευκαιρίες και σοβαρούς κινδύνους».

Συγκεκριμένα, ο κ. Φίλης αναφέρθηκε «στις μεταναστευτικές ροές, στο τρομοκρατικό δίκτυο που έχει μεταφερθεί από την Ασία στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, σε αποτυχημένα – δυσλειτουργικά – καθεστώτα όπως ο Λίβανος, η Συρία και η Λιβύη» αλλά και σε «απρόσμενες εξελίξεις όπως η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ».

Σε σχέση με την Ελλάδα, όπως τόνισε, «είναι ελπιδοφόρο ότι υπάρχει συνέχεια στην ελληνική εξωτερική πολιτική από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Σαμάρα, Τσίπρα και Μητσοτάκη» με μικρές διαφοροποιήσεις «γεγονός που μας βοήθησε να σφυρηλατήσουμε σχέσεις με Αίγυπτο και Ισραήλ και να αξιοποιήσουμε το παράθυρο ευκαιρίας από το γεγονός ότι η Τουρκία διέρρηξε τις σχέσεις της με αυτές τις χώρες».

Ο βουλευτής ‘Αγγελος Συρίγος αναφερόμενος στο βιβλίο εξήγησε ότι «το Αιγαίο είναι μια εσωτερική θάλασσα» και «όταν το κοιτάζουμε απέναντι βλέπουμε την Τουρκία. Είναι κάτι διμερές».

«Η Ανατολική Μεσόγειος», επισήμανε, «είναι εξωστρεφής» καθώς όταν την κοιτάζουμε «βλέπουμε τα αλλά κράτη της περιοχής». Και συνέχισε: «Όταν υπεγράφη το τουρκολιβυκό μνημόνιο, είδαν αρκετοί συμπατριώτες μας ότι η Λιβύη είναι κοντά μας. Είναι το κοντινότερο σημείο της Αφρικής στην Ελλάδα. Είναι πιο κοντά στην Κρήτη από ότι είναι η Κρήτη στη Θεσσαλονίκη». «Η σημασία της Μεσογείου», είπε «είναι πολύ μεγάλη για την Ελλάδα».

Αναφερόμενος στους συντελεστές του βιβλίου, ανέφερε ότι είναι «εξαιρετικοί γνωστές της περιοχής» και «μπαίνουν εις βάθος και δεν δίνουν ωραιοποιημένες αλλά τολμηρές απαντήσεις».

Και συμπλήρωσε: «Παλιά λέγαμε ότι τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη ιστορία από ότι μπορούμε να καταναλώσουμε. Σήμερα, παράγεται πολύ περισσότερη η ιστορία στην Ανατολική Μεσόγειο από αυτή που μπορούμε να καταναλώσουμε».

Και πιο συγκεκριμένα, όπως είπε, έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη «σύγκρουση σουνιτικού και σιητικού Ισλάμ, τη σύγκρουση μη αραβικού (Ισραήλ) με αραβικά κράτη» ενώ «υπάρχει ένας λαός, ο κουρδικός, που είναι ο μεγαλύτερος λαός του κόσμου χωρίς δικό του κράτος».

Ο Ευάγγελος Γεωργούσης, αντιπτέραρχος ε.α. σχολιάζοντας το βιβλίο ανέφερε ότι γίνεται μια «καταγραφή πολλών συζητήσεων τριών ειδικών». «Και λέω», υπογράμμισε, «τριών γιατί εάν ο Μάκης Προβατάς δεν είχε κάνει τόση επεξεργασία για τις ερωτήσεις δεν νομίζω ότι θα είχε επιτευχθεί η πληρότητα που παρουσιάζει το βιβλίο».

«Μας δίνουν», συνέχισε, «έναν πίνακα ζωγραφικής της γεωγραφικής περιοχής που λέγεται Ανατολική Μεσόγειος. Αντί για χρώματα και αποχρώσεις είναι ένα γεωστρατηγικό αλμανάκ»

Χαρακτήρισε τους κυρίους Καιρίδη και Φίλη, «επιστήμονες με υψηλή νοημοσύνη που αναζητούν την αλήθεια μέσα από τα γεγονότα χωρίς καμία προκατάληψη».

Διαθέτουν είπε, «βαθιά ιστορική γνώση» και μπορούν να κάνουν «προβολή στα σημερινά δεδομένα» ενώ «τεκμηριώνουν με επιστημονικότητα την αναδυόμενη γεωστρατηγική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου».