O Στίβος, σύμφωνα με βάση δεδομένων του γαλλικού πρακτορείου ειδήσεων (AFP), έχει 203 κρούσματα ντόπινγκ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, από τα 473 συνολικά, ή σχεδόν τα μισά του συνόλου (43%). Ένα στατιστικό που ανεβαίνει στο 50% μόνο για τις περιπτώσεις των Θερινών Αγώνων (203 από 407).
Οι αποκλεισμοί οδήγησαν στην τροποποίηση 48 βάθρων, για 54 συνολικά χαμένα μετάλλια.
Η πρώτη αποκλεισμένη αθλήτρια, η Πολωνή Ντανούτα Ροσάνι έχασε την 14η θέση στη δισκοβολία το 1976 στο Μόντρεαλ επειδή βρέθηκε θετική σε στεροειδές.
Το ντόπινγκ άφησε διαρκές σημάδι στην ιστορία του στίβου με μερικές εμβληματικές περιπτώσεις όπως αυτή του Καναδού Μπεν Τζόνσον το 1988 στη Σεούλ, του αφαιρέθηκε ο τίτλος του Ολυμπιονίκη στα 100 μέτρα ή η απόσυρση των πέντε μεταλλίων της Αμερικανίδας Μάριον Τζόουνς, επτά χρόνια μετά τα κατορθώματά της στο Σίδνεϊ το 2000.
Ο αριθμός των κρουσμάτων έχει αυξηθεί τα τελευταία 16 χρόνια, με τον πολλαπλασιασμό των ελέγχων και την εναρμόνιση του συστήματος αντιντόπινγκ σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Στίβος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά του ντόπινγκ από τη δημιουργία το 2017 της Μονάδας Ακεραιότητας Στίβου (AIU), εξοπλισμένη με τα μέσα για την παρακολούθηση των καλύτερων αθλητών στον κόσμο.
«Το ρωσικό κρατικό σκάνδαλο ντόπινγκ προκάλεσε την έκρηξη του αριθμού των κρουσμάτων, ιδιαίτερα στους Αγώνες του Λονδίνου, τους «πιο βρώμικους στην ιστορία», με 104 περιπτώσεις για τον αθλητισμό μόνο σε αυτήν την έκδοση (37 στο Πεκίνο το 2008, 8 στο Τόκιο το 2021)», αναφέρεται.
Μόνο η Ρωσία έχει σχεδόν το ένα τρίτο των περιπτώσεων στην ιστορία στον στίβο (65 από 203), μπροστά από την Ουκρανία (25), τη Λευκορωσία (23), την Τουρκία (13) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (11).
Α. Βαζογιάννης
