Το χαρτί ως …ζωγραφική επιφάνεια, ως θέμα εικαστικής αναζήτησης ή ως πρώτη ύλη με πλαστικές ιδιότητες, τσαλακώνεται και αναπηδάει πάλι, τέμνεται και ανασυναρμολογείται σε αναπάντεχους συνδυασμούς. Όλες τις δυνατότητες που προσφέρει ένα απλό χαρτί, διερευνά μια καλλιτέχνιδα από τη Θεσσαλονίκη, που ταξιδεύει στη Μυτιλήνη για να παρουσιάσει την έκθεσή της «Χάρτινη Χορογραφία».
Πρόκειται για μια σειρά εικαστικών πειραματισμών της Γιώτας Ανδριάκαινα, με βάση το χαρτί, ανακυκλωμένα υλικά και μικτά μέσα. Μέσα από τα έργα της διερευνά τις δυνατότητες των υλικών, όπως για παράδειγμα τις πλαστικές ιδιότητες ενός τσαλακωμένου χαρτιού ή τις χρωματικές κλίμακες μιας παλιάς ταπετσαρίας, ανοίγει …διάλογο με την ιστορία της τέχνης και δημιουργούς του παρελθόντος και αναζητά εικαστικά ερεθίσματα στο γήινο ανάγλυφο και τη μνήμη των πόλεων.
Τα έργα της προκύπτουν μέσα από μια αλληλουχία μεταμορφώσεων των υφών και των υλικών που αλλάζουν χρήση και όψη. Ιδωμένα σαν σύνολο, «αφηγούνται» την εμπειρία ενός κόσμου που δεν σταματάει να κινείται.
«Βλέποντας την τελευταία σειρά έργων της Γιώτας Ανδριάκαινα μέσα στα συμφραζόμενα της μακρόχρονης εικαστικής πορείας της, διακρίνεται μια διαρκής διερεύνηση των ορίων του χώρου και του χρόνου που παρέχουν οι υλικές συνθήκες της καθημερινότητας. Αυτό προκύπτει συχνά στο έργο γυναικών εικαστικών, που πρέπει να ανοίξουν χώρο και χρόνο για την καλλιτεχνική τους εργασία μέσα σε ένα πεδίο όπου συνωστίζονται η μητρική φροντίδα, η οικογένεια, και η παράλληλη εργασία σε άλλους τομείς», αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης, Χριστίνα Γραμματικοπούλου, PhD Ιστορία της Τέχνης και Θεωρία της Τέχνης.
«Στα λίγα ελεύθερα λεπτά του διαλείμματος από την καθημερινή της εργασία, η Γιώτα Ανδριάκαινα τσαλάκωνε και ξανάνοιγε χαρτιά, τα φωτοτυπούσε και αναζητούσε αναπάντεχες φόρμες, στιγμιαίες αρχιτεκτονικές, που έδωσαν τα “ Χρονικά μοτίβα”. Στον ελεύθερο χώρο που έβρισκε στο σπίτι της ξετύλιγε κουβάρια και ξεδίπλωνε υφάσματα, για να κεντήσει τις εικόνες της. Και όταν δεν μπορούσε πια να κεντάει, πήρε το ψαλίδι και έκοβε μικρά – μικρά κομμάτια ταπετσαρίας και χαρτιού, σε επαναλαμβανόμενη κίνηση, σαν μορφή διαλογισμού, αφήνοντας το σώμα της να βρει έναν νέο εκφραστικό δρόμο. Τα όρια του χώρου, του χρόνου, και του ίδιου της του σώματος, στάθηκαν γι’ αυτήν μια πρόκληση για διερεύνηση νέων μορφών δημιουργίας. Ακόμα και το υλικό για το νέο αυτό βήμα προέκυψε από έναν περιορισμό, αυτόν της πανδημίας, όταν, κατά τους μοναχικούς περιπάτους λίγα μέτρα από το σπίτι βρήκε μια ταπετσαρία πεταμένη στο δρόμο», συμπληρώνει η κ. Γραμματικοπούλου.
Η Γιώτα Ανδριάκαινα αποφοίτησε από το 3ο εργαστήριο Ζωγραφικής του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και στη συνέχεια ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Οπτικοακουστικές Τέχνες στην Ψηφιακή Εποχή στο Τμήμα Τεχνών, Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2019, είναι μέλος του Ειδικού Διδακτικού Προσωπικού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στη Σχολή Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
Η έκθεσή της «Χάρτινη Χορογραφία» θα παρουσιαστεί από τις 11 έως τις 25 Αυγούστου στον χώρο πολιτισμού των αποθηκών Σαπλιτζά, στο Κάτω Κάστρο Μυτιλήνης και έχει την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λέσβου.
Β. Καζ.
