Στις επαναστάσεις υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: εκείνοι που τις κάνουν κι εκείνοι που επωφελούνται. Napoleon Bonaparte, 1769-1821, Γάλλος ηγέτης

Ημερίδα για τα οφέλη και τη στήριξη του εξορυκτικού κλάδου στην εθνική οικονομία

12 Ιουνίου, 2024

Τα πολλά και σημαντικά οφέλη που προσφέρει ο εξορυκτικός κλάδος στην εθνική οικονομία της χώρας, τονίστηκαν στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε στην πόλη της Δράμας ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, με αφορμή τον εορτασμό του έτους ορυκτών πόρων αλλά και τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη σύσταση του Συνδέσμου.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου, μιλώντας από το βήμα της εκδήλωσης που είχε ως τίτλο: «Καινοτομία και Ψηφιακή Μετάβαση στην Εξορυκτική Βιομηχανία – Εφαρμογές και προκλήσεις», υπογράμμισε πως ο εξορυκτικός κλάδος αποτελεί σήμερα τον καλύτερο πρεσβευτή της Ελλάδας στο εξωτερικό.

«Ο εξορυκτικός κλάδος», τόνισε με έμφαση ο κ. Γιαζιτζόγλου, «αν θέλετε να σας το πω με ένα νούμερο, σημαίνει 70 εκατομμύρια τόνους τον χρόνο. Αυτό είναι που βγάζουμε από την ελληνική γη κάθε χρόνο. Από τους οποίους, περίπου 50 εκατομμύρια τους καταναλώνουμε εντός Ελλάδος. Τα νούμερα αυτά για να συνειδητοποιήσει κανείς τα μεγέθη του εξορυκτικού κλάδου. Επίσης, είναι ένας πάρα πολύ καλός πρεσβευτής, διότι εξάγει προϊόντα σε κάποιες χώρες που τα εκτιμούν ιδιαίτερα, όπως το μάρμαρα ή τα βιομηχανικά ορυκτά από τη Μήλο ή τα μεταλλεύματα από τη Χαλκιδική ή το μαγνησίτη από τη Χαλκιδική επίσης».

Κάμψη στην αγορά του μαρμάρου λόγω της Κίνας

Αναφερόμενος ιδιαίτερα με τον κλάδο του μαρμάρου, ο κ. Γιαζιτζόγλου υπογράμμισε πως πρέπει κάποτε να μάθουν τα παιδιά τι σημαίνει ελληνικό μάρμαρο. «Αν δεν υπήρχε το ελληνικό μάρμαρο», συμπλήρωσε, «δεν θα είχαμε έναν Παρθενώνα αυτή τη στιγμή να ζει 25 αιώνες και ένα σωρό άλλα αρχαία μνημεία τα οποία έχουμε. Αυτά τα μνημεία υπήρξαν και διατηρήθηκαν γιατί είχαμε καλής ποιότητας μάρμαρο. Το μάρμαρο γενικά είναι ένα από τα λίγα ορυκτά που ο τελικός καταναλωτής το αναγνωρίζει, γιατί βλέπεις μια πλάκα μαρμάρου και λες είναι μάρμαρο Θάσου, είναι μάρμαρο Δράμας, είναι μάρμαρο Πεντέλης. Ενώ αν δεις ένα κομμάτι σίδερο, δεν λες ότι είναι π.χ. βωξίτης από τη Λάρυμνα. Και είναι και ένας εκπληκτικός πρεσβευτής της χώρας».

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων τόνισε ακόμη πως αυτή τη χρονική περίοδο το ελληνικό μάρμαρο διέρχεται μια περίοδο κρίσης, λόγω της κάμψης που παρατηρείται στη ζήτηση από την Κίνα. Ωστόσο, εξέφρασε την αισιοδοξία ότι πολύ γρήγορα ο κλάδος θα ανακάμψει, λέγοντας μάλιστα χαρακτηριστικά πως «το μάρμαρο είναι ένα σίγουρο στοίχημα, που πάντα ήταν εκεί και πάντα θα είναι εκεί».

Παίρνοντας τον λόγο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου Μακεδονίας – Θράκης, Γιώργος Λιανός, επισήμανε πως ο κλάδος του μαρμάρου είναι ιδιαίτερα δυναμικός και σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο, ιδιαίτερα κατά την τελευταία εικοσαετία, και πιο συγκεκριμένα κατά τα χρόνια της κρίσης 2010-2020.

Καθυστερήσεις στην αδειοδότηση νέων λατομείων

«Όταν η Ελλάδα αντιμετώπισε την τεράστια κρίση», συμπλήρωσε ο κ. Λιανός, «εμείς, λόγω του εξαγωγικού χαρακτήρα μας, είχαμε μια ραγδαία ανάπτυξη, η οποία ανακόπηκε δυστυχώς σε ένα βαθμό λόγω του Covid, που δημιούργησε προβλήματα στην παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα στην αγορά της Κίνας, η οποία ήταν η μεγαλύτερη αγορά μας. Πλέον έχουμε κάνει τις προσαρμογές μας από το 2020 και μετά. Έχουμε αποταθεί σε άλλες αγορές, οι οποίες ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό. Δεν μπορούν βέβαια να αντικαταστήσουν ολοκληρωτικά την αγορά της Κίνας, η οποία ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη αγορά για τα ελληνικά μάρμαρα και γενικά για την παγκόσμια αγορά μαρμάρου».

Σύμφωνα με τον κ. Λιανό, η κάμψη που παρατηρείται στην αγορά της Κίνας σε συνδυασμό με τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπάρχουν στην αδειοδότηση των λατομείων αποτελούν τα τα σημαντικότερα προβλήματα του κλάδου. «Υπάρχει μια ανταπόκριση τα τελευταία χρόνια από το ελληνικό δημόσιο», συμπλήρωσε, «είμαστε σε καλό δρόμο, όμως υπάρχουν πολλά να γίνουν ακόμη. Αφουγκραζόμαστε τις τοπικές κοινωνίες, οι οποίες και αυτές κατά περίπτωση εγείρουν κάποια ζητήματα και με το δίκιο τους πολλές φορές. Εμείς συμμεριζόμαστε αυτές τις ανησυχίες. Επιθυμία μας και στόχος μας είναι μια ισορροπημένη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και διασφάλιση των θέσεων εργασίας».

«Απασχολούμε ως κλάδος -σύμφωνα με μια μελέτη που αναθέσαμε στην ICAP- με άμεσο τρόπο, πάνω από 6.000 εργαζόμενους και με έμμεσο γύρω στους 18.000 εργαζόμενους. Ο κλάδος πρέπει να διαφυλαχθεί σαν κόρη οφθαλμού. Δεν μπορώ να διανοηθώ την περιοχή μας και ειδικά την περιοχή της Δράμας, η οποία είναι πολύ εκτεθειμένη στον κλάδο μαρμάρου, σε μια κατάσταση που έχει συρρικνωθεί. Δεν θα μπορούμε να αντικαταστήσουμε ούτε μία θέση εργασίας, πόσω μάλλον χιλιάδες θέσεις εργασίας», κατέληξε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Μαρμάρου.

Η ανησυχία της τοπικής κοινωνίας του Κ. Νευροκοπίου

Ο δήμαρχος του Κάτω Νευροκοπίου Δράμας, Λευτέρης Ταμπουρίδης, στα διοικητικά και γεωγραφικά όρια του οποίου δραστηριοποιούνται σήμερα τα περισσότερα λατομεία εξόρυξης μαρμάρου, παίρνοντας το λόγο στην διάρκεια της εκδήλωσης τόνισε πως ένα μεγάλο μέρος των δημοτών στηρίζει το εισόδημά του στην εξόρυξη των λατομείων.

«Πρέπει να ακούσουμε τους επιστήμονες», συμπλήρωσε ο δήμαρχος, «τι λύσεις προτείνουν τα επόμενα χρόνια, ώστε να έρθει ισοζύγιο απέναντι στον άνθρωπο, να ζούμε μια ζωή στο χωριό πλέον. Γιατί έτσι όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση με την εξόρυξη των λατομείων, πρώτα είναι η επιχειρηματικότητα και μετά ο άνθρωπος».

Ακόμη, ο κ. Ταμπουρίδης επισήμανε πως «τα προβλήματα δημιουργούνται κυρίως με τα στείρα υλικά που βγαίνουν από τα λατομεία. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια πιο σωστή διαχείριση. Με τη σκόνη, η οποία δημιουργείται επειδή δεν καταβρέχεται η τοποθεσία. Και η μετακίνηση βαρέων οχημάτων δίπλα στον οικισμό, προκαλούν αυτή τη σκόνη. Μεγάλο πρόβλημα και για την κτηνοτροφία. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές και στον Σύνδεσμο, οι οποίοι το έχουν υιοθετήσει και γνωρίζουν το πρόβλημα. Πιστεύω ότι το επόμενο διάστημα θα πάρουν μέτρα, ώστε να το περιορίσουν κατά πολύ».

του ανταποκριτή μας Β. Λωλίδη