«Πρέπει να διατηρούμε τις ελπίδες μας και να επιδείξουμε διαύγεια» δηλώνει, αναφερόμενος στο ζήτημα της συνεχιζόμενης κράτησης ομήρων από την Χαμάς, ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκορνί, μιλώντας στην γαλλική εφημερίδα Le Journal Du Dimanche για τα αποτελέσματα των πρόσφατων επισκέψεων του στο Κατάρ, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, οι οποίες -όπως ανέφερε- έγιναν μετά από εντολή του Προέδρου Μακρόν και με βασικό αντικείμενο το θέμα των ομήρων. «Όλοι μπορούν να κατανοήσουν την ανυπομονησία μας, περισσότερες από σαράντα ημέρες μετά την απαγωγή των συμπατριωτών μας. Το υπενθύμισα σε όλους τους συνομιλητές μου» επισημαίνει επίσης ο Λεκορνί.
Αναφερόμενος στην συνέχεια στην πρόσφατη πρόταση του Γάλλου Προέδρου για ένα διεθνή συνασπισμό κατά της Χαμάς, ο Γάλλος υπουργός αναφέρει ότι «η θέση της Γαλλίας που εξέφρασε ο Μακρόν στις 12 Οκτωβρίου δεν έχει αλλάξει. Αποτελεί μέρος της ιστορικής μας θέσης από την εποχή του στρατηγού ντε Γκολ και του Μιτεράν αναφορικά με το δικαίωμα του Ισραήλ να ζει με ασφάλεια και επομένως να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Αυτό ισχύει και για το καθήκον που έχει το Ισραήλ, μια δημοκρατική χώρα με την οποία μοιραζόμαστε κοινές αξίες, να σέβεται το δίκαιο του πολέμου και το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Και αυτό εξακολουθεί να ισχύει για την πολιτική λύση των δύο κρατών, την οποία η Γαλλία ποτέ, επαναλαμβάνω ποτέ, δεν εγκατέλειψε» τονίζει ο Γάλλος υπουργός.
Τέλος, ερωτηθείς για το κατά πόσο υπάρχει ευθυγράμμιση με τις αραβικές χώρες στον αγώνα κατά του τζιχαντισμού, ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων απαντά: «Είμαι πεπεισμένος ότι τα αντικειμενικά μας συμφέροντα συγκλίνουν στον αγώνα κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Για ορισμένες χώρες, είναι ακόμη και μια υπαρξιακή απειλή, ενδογενής ή εξωγενής, που υπονομεύει τα θεμέλια των πολιτικών και κοινωνικών μοντέλων τους και την αναπτυξιακή τους προοπτική. Να υπενθυμίσω επίσης ότι οι μουσουλμάνοι είναι τα πρώτα θύματα, σε αριθμό, της ισλαμικής τρομοκρατίας. Οπότε ναι, θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τα ενδιαφερόμενα κράτη απέναντι σε αυτή τη μάστιγα», καταλήγει.
