Η προσέλκυση και η διακράτηση ταλέντων αποτελούν τις κύριες ανησυχίες για τους εργοδότες σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, περισσότερο από το ένα τρίτο (35%) των εργαζόμενων είναι πιθανό να παραιτηθούν τους επόμενους 12 μήνες, με τη GenZ (38%) και τους millennials (37%) να συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες, σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα της EY, 2023 Work Reimagined Survey.
Η έρευνα διαπιστώνει μία απόκλιση μεταξύ των προσδοκιών και των κινήτρων εργαζόμενων και εργοδοτών, με την πλειοψηφία (58%) των εργοδοτών να πιστεύουν ότι η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, μειώνει την πιθανότητα των εργαζόμενων να παραιτηθούν. Αντίθετα, λιγότεροι από τους μισούς (47%) εργαζόμενους συμφωνούν με την άποψη αυτή, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να κινδυνεύουν να υποτιμήσουν τις επιπτώσεις της συνεχιζόμενης ρευστότητας της αγοράς εργασίας.
Η πρόσφατη, τέταρτη έκδοση της έρευνας, κατέγραψε τις απόψεις περισσότερων από 17.000 εργαζομένων και 1.575 εργοδοτών, σε 22 χώρες και 25 κλάδους της οικονομίας παγκοσμίως. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι η μεταβαλλόμενη ισορροπία ισχύος στον χώρο εργασίας, παραμένει προς όφελος των εργαζόμενων, παρά την επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.
Την περίοδο πριν την πανδημία, το 53% του συνόλου των ερωτηθέντων πίστευαν ότι η ισορροπία ισχύος στον χώρο εργασίας ήταν υπέρ των εργοδοτών και μόλις το 24% υπέρ των εργαζόμενων. Εν μέσω της πανδημίας, το 2022, η αναλογία αυτή είχε διαμορφωθεί σε 44% υπέρ των εργοδοτών έναντι 37% των εργαζόμενων, ενώ σήμερα η αναλογία είναι 46% έναντι 32%, αντίστοιχα.
Όπως και στην περυσινή έρευνα, οι αποδοχές παραμένουν η κύρια ανησυχία για τους εργαζόμενους (35%). Ωστόσο, αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη ανησυχία για τους εργοδότες, οι οποίοι επικεντρώνονται περισσότερο στην προσέλκυση νέων ταλέντων (37%) και στη διακράτησή τους (34%), αναδεικνύοντας αποκλίνουσες προτεραιότητες στον χώρο εργασίας.
Οι εργοδότες κινδυνεύουν, επίσης, να υπερεκτιμήσουν την επιρροή της ευελιξίας ως κίνητρο για την προσέλκυση νέων ταλέντων. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, το 84% των εργοδοτών πιστεύουν ότι η δυνατότητα ευελιξίας θα επηρεάσει θετικά την πρόσληψη ταλέντων, ωστόσο, το 63% των εργαζόμενων μοιράζονται αυτή την άποψη. Αυτό, ισχύει ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους σε κλάδους έντασης γνώσης, των οποίων η εργασία, παραδοσιακά, λάμβανε χώρα σε περιβάλλον γραφείου, για τους οποίους η ευελιξία αποτελεί, πλέον, ελάχιστο προαπαιτούμενο, με περισσότερους από το ένα τρίτο να θέλουν να εργάζονται αποκλειστικά εξ αποστάσεως.
Μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζόμενων σε τομείς έντασης γνώσης, φαίνεται να έχει δημιουργηθεί ένα «αδιέξοδο» όσον αφορά την απομακρυσμένη εργασία, την ευελιξία και την επιστροφή στο γραφείο. Ενώ το 47% των εργοδοτών προτιμούν το προσωπικό τους να είναι στο γραφείο δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα, το 50% των εργαζόμενων δήλωσαν ότι δεν είναι πρόθυμοι να έρχονται στο γραφείο πάνω από μία ημέρα την εβδομάδα.
Ωστόσο, μία σειρά από παράγοντες ωθούν τους εργαζόμενους προς την εργασία στο γραφείο, όπως η ανάγκη να παραμείνουν κοινωνικά συνδεδεμένοι (36%), η συνεργασία με συναδέλφους (30%), και η δημιουργία και η διατήρηση σχέσεων (29%). Η έρευνα διαπιστώνει, επίσης, ότι η επένδυση σε ακίνητα υψηλής ποιότητας, συσχετίζεται θετικά με βασικές παραμέτρους, όπως η εργασιακή κουλτούρα, η παραγωγικότητα και η διακράτηση ταλέντου.
Σύμφωνα με την έρευνα, υπάρχει ένα σαφές χάσμα μεταξύ της αισιοδοξίας των εργοδοτών και των εργαζόμενων, σχετικά με τους νέους τρόπους εργασίας. Ενώ το 73% των εργοδοτών πιστεύουν ότι τα διευθυντικά στελέχη και η ηγεσία ευθυγραμμίζονται με τους νέους τρόπους εργασίας (π.χ., εξ αποστάσεως και υβριδική εργασία), μόνο το 55% των εργαζόμενων συμφωνούν με αυτή την παραδοχή.
Υπάρχει, ωστόσο, και μία αισιόδοξη πτυχή στα ευρήματα της έρευνας για τους οργανισμούς που επιδεικνύουν ενσυναίσθηση. Οι εργαζόμενοι που αναφέρουν υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης, ενδυνάμωσης και φροντίδας από την ηγεσία, συμφωνούν 2,3 φορές περισσότερο ότι η εταιρεία τους έχει αντιμετωπίσει με επιτυχία τις εξωτερικές πιέσεις τα τελευταία δύο χρόνια, και είναι 40% λιγότερο πιθανό να παραιτηθούν.
Ενώ οι προοπτικές της παραγωγικής τεχνητής νοημοσύνης (GenerativeAI – GenAI) συνεχίζουν να διερευνώνται, υπάρχει μία αυξανόμενη δυναμική και μία γενικότερη θετική θεώρηση ως προς το πώς η τεχνολογία θα επηρεάσει τους νέους τρόπους εργασίας. Το 48% των εργαζόμενων αναμένουν ότι το GenAI θα βελτιώσει την ευελιξία, ενώ το 84% των εργοδοτών χρησιμοποιούν σήμερα, ή να σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν την τεχνητή νοημοσύνη μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι, τόσο οι εργαζόμενοι, όσο και οι εργοδότες, κατατάσσουν τη «μάθηση και τις δεξιότητες» ως τον κορυφαίο παράγοντα για τη διασφάλιση της ανάπτυξης και ικανοποίησης των εργαζόμενων σε νέα μοντέλα εργασίας, μόνο 18% των εργοδοτών σχεδιάζουν να παρέχουν εκπαίδευση σε δεξιότητες που σχετίζονται με το GenAI.
