«Η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να επαναφέρει την παραγωγική δραστηριότητά της στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς οι περικοπές που έγιναν εξακολουθούν να επηρεάζουν πάνω από 20 υφιστάμενες επιχειρήσεις, οι οποίες αντιστοιχούν περίπου στο 50% του συνολικού δυναμικού της ΕΕ στους τομείς του αλουμινίου, του πυριτίου και του ψευδαργύρου. Η Ευρώπη οφείλει επίσης να ξεκινήσει τη χρηματοδότηση διεθνών έργων εξόρυξης, να λάβει μέτρα για την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης και να αντιμετωπίσει το έλλειμμα δεξιοτήτων στον τομέα των πρώτων υλών.»
Αυτό επισημαίνει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της MYTILINEOS και πρόεδρος της Eurometaux, Ευ.Μυτιληναίος σε άρθρο του στο Euractiv.
Ο κ. Μυτιληναίος αναφέρει πως η επίτευξη των στόχων της ΕΕ για τις πρώτες ύλες το 2030 προϋποθέτει την δημιουργία τουλάχιστον 10 νέων ορυχείων, 15 μονάδων επεξεργασίας και 15 μονάδων ανακύκλωσης στην Ευρώπη και προσθέτει μεταξύ άλλων τα εξής:
Στην Ευρώπη, βρίσκονται σήμερα υπό σχεδιασμό πάνω από 70 έργα εξόρυξης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης. Εάν η πλειονότητά τους τεθεί σε λειτουργία έως το 2030, η Ευρώπη θα μπορούσε να επιτύχει ορισμένα ή όλα τα ορόσημα για το λίθιο, το χαλκό, το αλουμίνιο, το νικέλιο, το κοβάλτιο και το πυρίτιο.
Για άλλες πρώτες ύλες, όπως τα μέταλλα της ομάδας του λευκόχρυσου, βασική προτεραιότητα αποτελεί η ενίσχυση της υφιστάμενης βάσης και των εμπορικών δεσμών της Ευρώπης. Και σε αυτό το πεδίο όμως απαιτούνται νέα έργα, από τις σπάνιες γαίες έως το γάλλιο και το γερμάνιο.
Έως τώρα όμως, για ελάχιστα έργα έχουν ληφθεί τελικές επενδυτικές αποφάσεις, ιδίως μετά την επιδείνωση των επιχειρηματικών συνθηκών στην ΕΕ τα τελευταία τρία χρόνια, κυρίως λόγω του υψηλού ευρωπαϊκού ενεργειακού κόστους, του αυξανόμενου ρυθμιστικού φόρτου και των επιδοτήσεων που παρέχονται στους επενδυτές σε ανταγωνιστικές περιοχές.
Οι σημερινοί επενδυτές που θέλουν να ανοίξουν ένα εργοστάσιο διύλισης υλικών μπαταρίας στην Ευρώπη καλούνται να καταβάλουν 2-3 φορές υψηλότερο κόστος κεφαλαίου και 20-50% υψηλότερο λειτουργικό κόστος από ό,τι στις ΗΠΑ ή την Ασία. Αρκετές εταιρείες έχουν ήδη στρέψει την προσοχή τους στην αγορά των ΗΠΑ, ενώ καθυστερούν τις ευρωπαϊκές επενδύσεις τους σε στρατηγικά υλικά, όπως το κοβάλτιο και το λίθιο.
Γι’ αυτό καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δράσει επειγόντως και να γεφυρώσει το αυξανόμενο χάσμα ανταγωνιστικότητάς μας. Η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να προχωρήσει περαιτέρω και ταχύτερα, παρέχοντας πολύ ισχυρά θεσμικά κίνητρα, ανταγωνιστικά διεθνώς, και μάλιστα με πραγματικά επείγον χαρακτήρα.
