Κείνος που στ’ αληθινά αγαπά το Λαό δε γίνεται ποτέ αρχηγός του, γίνεται υπηρέτης του. Μενέλαος Λουντέμης, 1912-1977, Έλληνας συγγραφέας

Από τη φυλακή του στη Γροιλανδία, ο υπερασπιστής των φαλαινών Πολ Γουότσον συνεχίζει τη μάχη

2 Σεπτεμβρίου, 2024

Ούτε τα κάγκελα της φυλακής ούτε η απόσταση τον κάνουν να ταραχτεί: από τη φυλακή του στη Γροιλανδία, ο αμερικανοκαναδός οικολόγος Πολ Γουότσον, την έκδοση του οποίου έχει ζητήσει η Ιαπωνία, συνεχίζει τη μάχη του εναντίον της φαλαινοθηρίας.

«Φαντάζονται ότι αυτό θα εμποδίσει την αντίθεσή μας! Απλώς άλλαξα πλοίο και το σημερινό πλοίο μου είναι το ‘Φυλακή Νουούκ’», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο με πονηρό χαμόγελο ο «καπετάνιος» Γουότσον, ηλικίας 73 ετών, ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Sea Shepherd» (Ποιμένας των Θαλασσών) και του ιδρύματος υπέρ των ωκεανών που φέρει το όνομά του.

Τα γεγονότα που του αποδίδονται χρονολογούνται από το 2010. Η Ιαπωνία τον υποψιάζεται ως συνυπεύθυνο για ζημιές και τραυματισμούς σε ένα ιαπωνικό φαλαινοθηρικό και ζητάει από τη Δανία, τμήμα της οποίας αποτελεί η Γροιλανδία, να τον εκδώσει.

Ο «πειρατής των θαλασσών», σύμφωνα με τους επικριτές του, συνελήφθη στις 21 Ιουλίου στη Νουούκ, την πρωτεύουσα της Γροιλανδίας, ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν με το πλοίο του, το John Paul DeJoria, για να αναχαιτίσει ένα νέο ιαπωνικό φαλαινοθηρικό πλοίο-εργοστάσιο.

Για τον Πολ Γουότσον και την υπεράσπισή του, είναι το θύμα μιας βεντέτας: «Θέλουν να με χρησιμοποιήσουν για παραδειγματισμό, για να δείξουν ότι κανένας δεν μπορεί να αγγίξει τη φαλαινοθηρία τους».

Εν αναμονή της απόφασης της Δανίας, ο καπετάνιος βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα.

Το δικαστήριο της Νουούκ πρόκειται να αποφανθεί στις 4 Σεπτεμβρίου αν θα παραταθεί η προφυλάκισή του, καθώς έχει προφυλακιστεί για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να διαφύγει, σύμφωνα με την εισαγγελία. Το 2012, είχε διαφύγει από τη Γερμανία, όπου βρισκόταν σε κατ’ οίκον κράτηση, φοβούμενος ότι θα εκδοθεί στην Ιαπωνία.

«Οι δικηγόροι μου, μου λένε ότι η κράτησή μου θα παραταθεί», λέει ο ακτιβιστής, ο οποίος εδώ και σχεδόν δύο χρόνια κατοικεί στη Γαλλία.

Από το κελί του στη φυλακή, ένα σύγχρονο γκρίζο κτίριο χτισμένο σε μια βραχώδη πλαγιά, μπορεί να θαυμάζει φάλαινες και παγόβουνα.

«Είναι σχεδόν σαν να βρίσκομαι στην πλώρη του πλοίου μου», λέει. Η κατάστασή του δεν τον συγκινεί, με εξαίρεση το χωρισμό του από τα παιδιά του, ηλικίας 3 και σχεδόν 8 ετών.

Ο Πολ Γουότσον διαβάζει πολύ, μόλις «καταβρόχθισε» μια ανθολογία για τους πάπες, βλέπει αστυνομικές σειρές, αλλά κυρίως κάνει «αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: γράφει» κείμενα, τα οποία εμπιστεύεται στην Λαμιά Εσμλαλί, την πρόεδρο της Sea Shepherd Γαλλίας. Και εκείνη τον επισκέπτεται σχεδόν καθημερινά.

Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν 100.000 άνθρωποι υπέγραψαν αίτημα για την απελευθέρωσή του, δέχεται πάρα πολλές επιστολές και οι συγκρατούμενοί του συμπάσχουν μαζί του, παρά το γεγονός ότι είναι αντίθετος στο κυνήγι φώκιας, μια δραστηριότητα που είναι παραδοσιακή στο νησί αυτό της Αρκτικής.

«Λαμβάνω πάρα πολλά γράμματα, πολλά απ’ αυτά έρχονται από παιδιά», λέει εκφράζοντας την ικανοποίησή του γι’ αυτό.

«Έχουν μεγάλο πάθος για τον κόσμο και, αν καταφέρουμε να αγγίξουμε τα παιδιά, πιστεύω ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν», λέει αυτός ο δηλωμένος μισάνθρωπος.

Σε πολιτικό επίπεδο, το Παρίσι ζήτησε από τη Κοπεγχάγη να μην τον εκδώσει, όμως η δανική κυβέρνηση παραμένει σιωπηλή.

«Η Δανία βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, από τη μια πλευρά δεν μπορούν να με εκδώσουν επειδή είναι ένθερμοι υποστηρικτές των δικαιωμάτων του ανθρώπου», εκτιμά ο Γουότσον, σύμφωνα με τον οποίο το ιαπωνικό δικαστικό σύστημα είναι «μεσαιωνικό».

Από την άλλη πλευρά, «δεν έχω κάνει τίποτα και, αν είχα κάνει κάτι, η ποινή θα ήταν 1.500 κορώνες (περίπου 200 ευρώ), ούτε καν ποινή φυλάκισης, ενώ η Ιαπωνία θέλει να με καταδικάσει σε κάθειρξη 15 ετών», διαβεβαιώνει.

Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα στους κύκλους των οικολόγων, κυρίως λόγω των δυναμικών μεθόδων του, χαίρει της άνευ όρων υποστήριξης της Μπριζίτ Μπαρντό, της πρώην σταρ του γαλλικού κινηματογράφου που έχει πλέον στραφεί στην προστασία των ζώων.

Τα δύο πλοία του σταθμεύουν ένα σε κάθε ημισφαίριο, έτοιμα να επέμβουν, αν κάποια από τις φαλαινοθηρικές δυνάμεις αρχίσει και πάλι το κυνήγι των φαλαινών – μαζί με την Ιαπωνία, η Νορβηγία και η Ισλανδία είναι οι μόνες χώρες που επιτρέπουν τη φαλαινοθηρία.

«Το 1974, ο στόχος μου ήταν η εξάλειψη της φαλαινοθηρίας και ελπίζω να το καταφέρω πριν πεθάνω», λέει. Εξάλλου, διαβεβαιώνει, ο ίδιος και οι σύντροφοί του στη μάχη, το μόνο που κάνουν είναι να εξασφαλίζουν πως τα θαλάσσια καταφύγια γίνονται σεβαστά.

«Επεμβαίνω με επιθετικό μη βίαιο τρόπο», εξηγεί ο αγωνιστής με τα πυκνά λευκά μαλλιά. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχει καμιά αντίθεση στους όρους αυτούς: «Αυτό σημαίνει πως θα προσπαθήσω να πάρω το μαχαίρι από το πρόσωπο που προσπαθεί να σκοτώσει μια φάλαινα, αλλά δεν θα το τραυματίσω».

Και μολονότι η γραμμή του Πολ Γουότσον ανάμεσα στη βία και τον ειρηνισμό είναι μερικές φορές λεπτή, «δεν θα την παραβιάσω», τονίζει, «ουδέποτε τραυμάτισα άνθρωπο».

ΓΑ

ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ (EPA/OLIVIER MATTHYS)