Γράφει η
Ευφημία Βρακίδου
Αιματολόγος
Διευθύντρια Ιατρικής Υπηρεσίας ΥΓΕΙΑ
Αναιμία είναι μια ‘’παθολογική κατάσταση’’ κατά την οποία υπάρχει μείωση στην αναλογία των ερυθρών αιμοσφαιρίων που κυκλοφορούν στον οργανισμό μας. Αναγνωρίζεται κυρίως με τον εργαστηριακό έλεγχο και τον προσδιορισμό με την γενική αίματος των δεικτών, όπως είναι ο αιματοκρίτης, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης και ο αριθμός των ερυθρών ανά κυβικό εκατοστό αίματος.
Αυτή καθ΄ αυτή η αναιμία δεν αποτελεί νόσο, αλλά είναι αποτέλεσμα υποκειμένων καταστάσεων ή ασθενειών, η εύρεση των οποίων θα βοηθήσει στον καθορισμό του τύπου της αναιμίας. Το εάν ένας ασθενής είναι συμπτωματικός ή όχι, εξαρτάται από την αιτιολογία της αναιμίας, την οξεία ή όχι εμφάνιση της, ή την παρουσία άλλων σοβαρών συνοσηροτήτων. Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν συμπτώματα σχετιζόμενα με την αναιμία, όταν η αιμοσφαιρίνη τους είναι διακοπή των φαρμάκων
– ανθεκτική αυτοάνοσο αιμολυτική αναιμία> σπληνεκτομή
– αιμοσφαιρινοπάθειες> μεταγγίσεις αίματος
Παρενέργειες
Εάν η αναιμία δεν διαγνωσθεί και αντιμετωπισθεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει πολλά και σοβαρά προβλήματα σε όλες τις ηλικίες. Σοβαρή αναιμία σε νεαρή ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές γνωστικές, διανοητικές, αναπτυξιακές πολλές φορές μη ιατρικώς διαχειρίσιμες.
Άτομα με διατροφικού τύπου αναιμίες πρέπει να εκπαιδεύονται στη σίτιση τροφών πλούσιων σε σίδηρο ή να καταναλώνουν τροφές εμπλουτισμένες με B12 (ορισμένα φυτά και προϊόντα σόγιας).
Άτομα που έχουν υποστεί γαστρικό by pass μπορεί να εμφανίσουν ανεπάρκεια B12 και φυλλικού οξέως λόγω διαταραχής απορρόφησης στον τελικό ειλεό στους οποίους συνιστάται θεραπεία αποκατάστασης.