Οφέλη για την…τσέπη τους, διασφάλιση της υγείας του εδάφους που καλλιεργούν ή και βελτίωσής της, αλλά και προστασία του περιβάλλοντος, πετυχαίνουν οι αγρότες εφαρμόζοντας την καλλιεργητική τεχνική «Γεωργία Διατήρησης Εδαφών (ΓΔΕ)», που την έχουν υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια οι συνάδελφοί τους στο εξωτερικό και είναι γνωστή με την ορολογία «Conservation Agriculture». Αυτά επισημαίνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κύριος ερευνητής Ζιζανιολογίας στο Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων, του ΕΛΓΟ-Δήμητρα, Θωμάς Γιτσόπουλος.
Όπως εξηγεί, η Γεωργία Διατήρησης Εδαφών αφορά σε μία τεχνική καλλιέργειας και κατεργασίας του εδάφους και στηρίζεται σε τρεις πυλώνες που αφορούν την αποφυγή οργώματος, με σκοπό την ελαχιστοποίηση της διατάραξης του εδάφους, την εφαρμογή αμειψισποράς και τη συνεχή εδαφοκάλυψη.
«Στην ουσία, με την εφαρμογή της ΓΔΕ αποφεύγουμε τη μονοκαλλιέργεια, καλλιεργώντας διαφορετικά είδη (πχ. εναλλάσσουμε πχ. σιτηρά με ψυχανθή), διατηρούμε τα φυτικά υπολείμματα στην επιφάνεια του εδάφους (δεν τα ενσωματώνουμε στο έδαφος) και σπέρνουμε (με ειδικές σπαρτικές μηχανές πάνω στα φυτικά υπολείμματα). Ανάλογα με το πόσο διαταράσσουμε το έδαφος η κατεργασία του εδάφους χαρακτηρίζεται μηδενική (no-tillage ή zero-tillage) αν σπείρουμε πάνω στα φυτικά υπολείμματα δίχως καμία διατάραξη του εδάφους από τη συγκομιδή της προηγούμενης καλλιέργειας, ή μειωμένη κατεργασία (Reduced tillage) αν εφαρμόσουμε μικρής έκτασης κατεργασίας εδάφους μέχρι και πριν από τη σπορά (πχ. δισκοσβάρνα, όχι όμως όργωμα), με σκοπό τη διαχείριση των φυτικών υπολ/των».
Τα οφέλη που επιτυγχάνονται με την εφαρμογή της Γεωργίας Διατήρησης Εδάφους
Κατά τον κ. Γιτσόπουλου, τα οφέλη που επιτυγχάνονται από την εφαρμογή της ΓΔΕ αφορούν το έδαφος, το περιβάλλον και τον ίδιο τον παραγωγό και την τσέπη του.
Συγκεκριμένα, με την εφαρμογή της ΓΔΕ, ο παραγωγός πετυχαίνει εξοικονόμηση εδαφικής υγρασίας, περιορισμό της διάβρωσης, βελτίωση γονιμότητας, αύξηση βιοποικιλότητας, διατήρηση ή αύξηση οργανικής ουσίας και βελτίωση στράγγισης και αερισμού, ενώ σε ό,τι αφορά το περιβάλλον, σημειώνεται «μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αφού χρησιμοποιούνται λιγότερα αγροτικά μηχανήματα και περιορισμός των επιπτώσεων από ραγδαία καιρικά φαινόμενα, όπως πχ. οι πλημμύρες της Θεσσαλίας», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Για τα οφέλη του παραγωγού, υπογραμμίζει ότι ο καλλιεργητής που εφαρμόζει την ΓΔΕ «’βλέπει’ μείωση στην κατανάλωση καυσίμου περιορίζοντας το χρόνο εργασίας του, συρρίκνωση των εισροών σε αγροεφόδια, περιορισμό των αποσβέσεων του γεωργικού εξοπλισμού, έγκαιρη εκτέλεση των εργασιών στο χωράφι και σταθερότερο ή υψηλότερο εισόδημα». Μάλιστα, προσθέτει ότι «τα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν για τον παραγωγό που εφαρμόζει την ΓΔΕ, είναι κυρίως εξαιτίας της μεγάλης μείωσης του κόστους παραγωγής και όχι τόσο λόγω της αυξημένης παραγωγής, η οποία και δεν αποκλείεται», όπως διευκρινίζει.
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Γιτσόπουλος αναγνωρίζει ότι το όφελος που αφορά την …τσέπη του παραγωγού: είναι αυτό που μπορεί να λειτουργήσει ως ισχυρό δέλεαρ για να την εφαρμόσει και σημειώνει ότι αυτό επιτυγχάνεται «με περιορισμό των δαπανών και μείωση του χρόνου εργασίας, αλλά και έγκαιρη εφαρμογή της σποράς». Ένας παραγωγός που δεν εφαρμόζει καλλιεργητικές εργασίες για την προετοιμασία της σποροκλίνης, όπως το όργωμα, την ενσωμάτωση των υπολειμμάτων, το σβάρνισμα ή το φρεζάρισμα, αλλά σπέρνει πάνω στα υπολείμματα, «εξοικονομεί καύσιμο και ώρες εργασίες», τονίζει.
Ενδεικτικά αναφέρει, ότι για την προετοιμασία της σποροκλίνης με βαθύ όργωμα και μετέπειτα εργασίες, απαιτείται κατανάλωση καυσίμου >8 λίτρα/στρέμμα με αντίστοιχο χρόνο εργασίας 30 λεπτά/στρ. «Αν εφαρμοστεί μηδενική κατεργασία (no-tillage) η κατανάλωση μπορεί να πέσει στο 1 λίτρο/στρ, με χρόνο εργασίας
