Ήταν αυτό το μικρό αποκομμένο νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό, από όπου το πρωί της 6ης Αυγούστου 1945 απογειώθηκε το βομβαρδιστικό για να ρίξει την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο Τίνιαν, εγκαταλελειμμένο για δεκαετίες μέσα στη ζούγκλα, τώρα ανακαινίζεται από τον αμερικανικό στρατό. Αυτή τη φορά, με το βλέμμα στραμμένο στην Κίνα.
Για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη κινεζική επιρροή στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, οι ΗΠΑ δαπανούν δισεκατομμύρια δολάρια σε νέες στρατηγικές τοποθεσίες, ως εναλλακτικές στρατιωτικές βάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση επίθεσης σε βασικές υποδομές τους.
Αυτή η πολιτική, που εφαρμίζεται με «την μορφή του κατεπείγοντος», από την Ουάσινγκτον, απαντά στην παρόμοια στρατηγική που ακολουθεί το Πεκίνο όπου επί χρόνια μετατρέπει νησίδες σε στρατιωτικές βάσεις στα διαφιλονικούμενα ύδατα της Νότιας Σινικής Θάλασσας.
Αλλά ενώ η Κίνα καλείται να φτιάξει διαδρόμους προσγείωσης απογείωσης κατασκευάζοντας από το μηδέν τεχνητές νησίδες, «η ανακατασκευή αεροδρομίων της περιόδου του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου προσφέρει στην αμερικανική Πολεμική Αεροπορία στον Ειρηνικό ένα μέσο ταχείας υλοποίησης υποδομών στην περιοχή», δήλωσε ένας εκπρόσωπος αυτής στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Έτσι, στο Τίνιαν, που είναι αμερικανικό έδαφος και βρίσκεται κοντά στο Γκουάμ, το ιστορικό αυτό αεροδρόμιο στο βόρειο τμήμα αυτού του μικρού νησιού «έχει ένα μεγάλο οδόστρωμα κάτω από την ζούγκλα». «Θα καθαρίσουμε τη βλάστηση από τώρα μέχρι το επόμενο καλοκαίρι» για να φτιάξουμε μια «μεγάλη» βάση, τόνισε πρόσφατα στην εφημερίδα Nikkei ο στρατηγός Κένεθ Ουίλμπας, διοικητής της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στον Ειρηνικό.
Αν έχει ήδη ξεκινήσει εργασίες κοντά στο σημερινό πολιτικό αεροδρόμιο, η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία θα επισκευάσει επίσης αυτό που ήταν, το 1945, το πιο σημαντικό αεροδρόμιο στον πλανήτη.
Εκεί, 2.300 χιλιόμετρα νότια της Ιαπωνίας, δεκάδες βομβαρδιστικά B-29 απογειώνονταν και προσγειώνονταν σε έξι διαδρόμους για να βομβαρδίζουν ανελέητα την τότε ιαπωνική αυτοκρατορία, εχθρό των ΗΠΑ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από αυτό το νησάκι στο Αρχιπέλαγος Μαριάνων στις 6 και 9 Αυγούστου 1945, τα αεροπλάνα απογειώθηκαν ρίχοντας τις «Little Boy» και «Fat Man» στη Χιροσίμα και μετά το Ναγκασάκι, σκοτώνοντας περισσότερους από 200.000 ανθρώπους, γονατίζοντας την Ιαπωνία εξωθώντας την να παραδοθεί.
Καρνέ επιταγών
Σχεδόν 80 χρόνια αργότερα, οι μπουλντόζες επιστρέφουν στο Τίνιαν – αυτή τη φορά με το βλέμμα στραμμένο στο Πεκίνο.
«Η ολοένα πιο επιθετική επιχείρηση της Κίνας για την αναδιαμόρφωση της περιοχής Ινδο-Ειρηνικού» αντιπροσωπεύει «τη μεγαλύτερη και σοβαρότερη πρόκληση για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», τονιζόταν το 2022 στο έγγραφο καθορισμού της στρατηγικής του αμερικανικού στρατού για τα επόμενα χρόνια.
Μια αντιπαράθεση εξουσίας που ωθεί τις ΗΠΑ να βγάλουν το καρνέ επιταγών για να ενισχύσουν τις θέσεις τους στην περιοχή. Τα τελευταία τρία χρόνια, ο ετήσιος προϋπολογισμός που διατίθεται για την αμερικανική στρατιωτική κατασκευή στην Ασία-Ειρηνικό διπλασιάστηκε, από 1,8 δισεκατομμύρια το 2020 σε 3,6 δισεκατομμύρια το 2023, σύμφωνα με έκθεση του Κογκρέσου.
Η προσέγγιση του Πενταγώνου είναι ξεκάθαρη: πολλαπλασιασμός των βάσεων για να είναι πιο ευέλικτες και να είναι δυνατές οι επιχειρήσεις εκτός από τις μεγάλες υπάρχουσες αμερικανικές βάσεις στην Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και στο νησί Γκουάμ. Από το 2011, αυτή η έκθεση του Κογκρέσου σημειώνει περαιτέρω, «οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν διαπραγματευτεί την πρόσβαση σε 12 νέες αμυντικές τοποθεσίες στις Φιλιππίνες και την Αυστραλία» – συμπεριλαμβανομένων αρκετών από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Κάνουμε σιέστα και απογειωνόμαστε ξανά»
«Ένα μεγάλο μέρος της στρατηγικής μας είναι να ξαναφτιάξουμε αεροδρόμια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», δήλωσε ο επικεφαλής της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στον Ειρηνικό τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου. «Καθαρίζουμε τη ζούγκλα και έχουμε ένα αεροδρόμιο».
«Δεν κατασκευάζουμε τεράστιες βάσεις», ανέφερε ο Κένεθ Ουίλμπας. «Απλώς ψάχνουμε να έχουμε ένα μέρος όπου θα υπάρχουν καύσιμα, όπλα, ίσως κάτι να τσιμπολογήσουμε, να κάνουμε μια σιέστα, ώστε να απογειωθούμε ξανά».
Αυτό ακριβώς είναι το μοντέλο που εφαρμόστηκε στο Τίνιαν, όπου ξεκίνησαν οι εργασίες ανακαίνισης τον Φεβρουάριο του 2022, αρχικά κοντά στο σημερινό αεροδρόμιο, προτού στη συνέχεια επεκταθεί προς το πρώην αεροδρόμιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από το βόρειο τμήμα του νησιού.
Είναι ιδιαίτερα «ένα αίσθημα κατεπείγοντος» που επέτρεψε στον αμερικανικό στρατό, με αυτές τις νέες εγκαταστάσεις, να «βελτιώσει τη στάση αποτροπής» στην περιοχή, τόνισε ο εκπρόσωπος της Πολεμικής Αεροπορίας στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Μέσα σε δύο χρόνια πρέπει να ολοκληρωθεί η αποκατάσταση τεράστιων κομματιών ασφαλτοτάπητα, για τη στάθμευση αεροπλάνων και η κατασκευή δεξαμενών καυσίμων προκειμένου να «εξασφαλιστεί η ικανότητα εκπλήρωσης των στόχων της αποστολής σε περίπτωση που η αεροπορική βάση του Άντερσεν (στο Γκουάμ) ή σε άλλες τοποθεσίες στο δυτικό Ειρηνικό γίνουν απρόσιτες», σύμφωνα με οικονομικά έγγραφα του αμερικανικού στρατού. Προϋπολογισμός των εργών: τουλάχιστον 162 εκατομμύρια δολάρια.
ΓΣ