«Ο προσωπικός κώδικας γραφής του Αλέξη Κυριτσόπουλου εκπροσωπεί την αριστοκρατία του γούστου και παραμένει έως σήμερα σύγχρονος με μια οπτική γλώσσα αναγνωρίσιμη και εντελώς δική του. Χρησιμοποιεί το χρώμα για να δημιουργήσει κρυπτογραφημένες οπτικές ιστορίες γεμάτες ρυθμό, μουσική και στυλ και τον μύθο και την αλληγορία για να εικονογραφήσει συμβολικά το έργο του παντρεύοντας τους ήρωές του με μνήμες της παρελθούσης Ελληνικής ιστορίας…
Η ζωγραφική του Αλέξη Κυριτσόπουλου αξιοποιεί την παράδοση χωρίς να την αντιγράφει. Περνάει αλληγορίες, συμβολισμούς και μεταφορικά σχήματα μέσα από τα έργα του. Το λαϊκό και Βυζαντινό στοιχείο συναντά και πολλές φορές συμπορεύεται με τα μοντέρνα κινήματα που πρωτοεμφανίζονται στην Ελλάδα… Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος με το ένα μάτι βλέπει και το άλλο αισθάνεται».
Τα παραπάνω αναφέρει η ιστορικός τέχνης Ελένη Αθανασίου, που είναι επιμελήτρια της εικαστικής έκθεσης του Αλέξη Κυριτσόπουλου με τίτλο «Ξένιος». Συνολικά 30 ζωγραφικά έργα από τη συλλογή του καλλιτέχνη παρουσιάζονται από την Τετάρτη 12 Ιουνίου έως τις 12 Αυγούστου 2024 στο ξενοδοχείο Radisson Blu Park Hotel Athens, στο πλαίσιο του αφιερώματος «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» που διοργανώνεται για 12η χρονιά και με επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ελένης Αθανασίου.
Στην παρούσα έκθεση, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος με μορφοπλαστικό όπλο την ιδιαίτερη προσωπική, ανεπιτήδευτη, ενστικτώδη και ταυτόχρονα πειθαρχημένη γραφή του επιχειρεί μια νέα διήγηση με
πολλαπλές αναγνώσεις. Με πρωταγωνιστή το χρώμα και όχι την γραμμή ερμηνεύει ιστορίες-παραμύθια εμπνευσμένα από την παράδοση, την λογοτεχνία, την ιστορία, την αττική κωμωδία και τον Αριστοφάνη, το λαϊκό θέατρο, κ.ά. Προκαλεί τον θεατή να ψηλαφίσει την σκέψη του.
Εικόνες υπέροχα ζωηρές από ακρυλικά, τέμπερες, μολύβια αλλά και φθηνά υλικά όπως χαρτιά, χαρτόνια, λαδόκολλες και κολλάζ με έντονα και φωτεινά χρώματα πρωταγωνιστούν στην επιφάνεια του καμβά και διαμορφώνουν έναν χρωματιστό παραμυθένιο κόσμο από χαρακτήρες.
Φιγούρες όπως ο Δον Κιχώτης, ο Καραγκιόζης, η κυρά Σαρακοστή αλλά και τοπία με εξωτικά της θάλασσας πρωταγωνιστούν στον μουσικό του κόσμο άλλοτε αυτοβιογραφικά και άλλοτε με λεπτό κοινωνικό και εν μέρει σατιρικό σχολιασμό. Μουσική, χρώμα και ενίοτε λέξεις αποτελούν το δομικό στοιχείο της εικόνας καθορίζοντας τα σχήματα των μορφών του.
Ο καλλιτέχνης ενθουσιάζεται από την Commedia dell’ arte, τους Γερμανούς εξπρεσιονιστές και το κίνημα Der Blaue Reiter, τον William Kentridge, τον Paul Klee, τα Φλαμανδικά καρναβάλια του James Ensor και δημιουργεί μια δισδιάστατη ζωγραφική από ακαθόριστους χώρους και τόπους με ταραχώδες χρώμα και παραμόρφωση της φόρμας.
Ιχνηλατεί σύμβολα αρχετυπικά όπως το σπίτι, τη σελήνη, τα αστέρια, το δένδρο, το καράβι κ.ά. δημιουργώντας υπαινιγμούς κι αλληγορίες. Η ένταση του χρώματος για τον δημιουργό είναι βασικό συστατικό για τον καθορισμό της δομής των απεικονίσεων και των συνθέσεων του. Χτίζει τη σύνθεσή του με διακριτά σχήματα, πάλι μέσα από πινελιές χρώματος, κατακτώντας το στοίχημα του χαμένου νοήματος της απλότητας και του ενθουσιασμού της ανακάλυψης του κόσμου όταν ήμασταν παιδιά.
